چای میخورم و ساعت ده شب را هضم میکنم . ساعت ده شب تمام دلتنگی آدم از کنترل خارج میشود . ساعت ده شب میتواند دست بگذارد روی گلویت و نگذارد هوا عبور کند به ریه هایت . ساعت ده شب مینشیند کنارت شبکه ها را عوض میکند . ساعت ده شب چایت را سر میکشد ، سیگارت را پک عمیق میزند ، مسیج هایت را تند تند جواب میدهد. ساعت ده شب تمام چهره ای که ساخته ای از صبح ترک برمیدارد.
این ساعت از شب مچاله میشوم از عادت ماهانه ام ، دوری ات سخت تر از تحملم میشود ،
ساعت ده شب باید کسی باشد سرت را بگیرد که خاطرات مغزت را نترکاند .
ساعت نه شب تمام دلتنگی هایت را بگذار توی یک کیسه ی سر بسته و بگذار بیرون تا همراه زباله ها ببرند.